GÜNEŞİN GEZEGENLERARASI MANYETİK ALANI
                                Güneşin manyetik alanının öyle bir özelliği vardı ki güneşin gezegenlerarası manyetik alanı belki yüz ayrı yönden anasayfada bahsettiğimiz teoriyi yanlışlayabilirdi ve bu açık potansiyele sahipti. Yani teorinin yanlış olduğunu hemen gözler önüne serebilirdi. Bundan dolayı bilimsel disiplinde teorilerin yanlışlanabilir olması gerektiğini bilerek güneşin gezegenlerarası manyetik alanında teoriyi yanlışlamaya başladık. Bu yıllar süren bir süreçti ve bu çalışma bitti. Hiçbir istisna kalmadan sonuçta güneşin manyetik alanı tek bir yönden dahi teoriyi yanlışlayamadı. Bu durum çok çok önemli bir durumdur. Burada güneşin manyetik alanı deyince gezegenlerarası manyetik alanı kastetmekteyiz. 


                                    Güneşin bir manyetik alanı vardır.  Gezegenler düzleminde bu manyetik alana gezegenlerarası manyetik alan denilir. Torimize göre manyetik alan bir sıvı olduğundan, güneş bu düzleme güneş yüzeyine dik bir şekilde sıvı atmaktadır. Bu sıvı gezgenlararası alana yayılmaktadır. Burada yazdıklarımızı okumanıza aslında gerek yoktur. Teorinin 4 defa yanlışlanması sayfasını da okumanıza gerek yoktur. Teorimiz güneşin bu gezegenlerarası manyetik alanını tamamen tam doğru bir biçimde açıklamıştır. Burada yazılanlar anlayışa hitap eder. Aslen hepsi de yanlıştır. Sonuçta teorimizin doğru veya yanlış olduğu gezegenlerarası manyetik alanla test edilmiş, ve teorimiz yüzde yüz doğru çıkmıştır. Teorinin ispatı dediğimiz budur. Bu kadar koplex bilinmezlerle dolu olan gezegenlerarası manyetik alanın bizim teorimiz ne diyorsa öyle olduğu ortaya çıkmıştır. Mesela teori der ki böyle bir manyetik alan güneşle beraber dönmelidir. Gerçekten de nasa aynısını bulmuştur. Manyetik alanın şiddeti teorimize göre güneşten uzaklıkla azalmalıdır. Bu da bilinen şeyler arasındadır. Bunun bir formülasyonu da vardır, güneşten ne kadar uzaklıkta olunursa , manyetik alan şiddeti ne kadar düşer. Bunu şu anda hesaplıyoruz basit bir formülü olması gerekiyor. Sonuçta biz biliyoruz ki teori doğrudur ama bu formülü çıkardığımızda herkes inanacak. Aşağıda yazılanlar bugünkü bilinenlere göre teorinin ispatıdır. Oysa asıl ispat farklıdır ki onu vermiyoruz. Zamanı gelince vereceğiz.
                                         BURADA YAZILANLAR NEDEN İSPATTIR
                                   Şöyle bir deney düşünelim. Vakum odasında süperiletgenden bir pompa yapılır. Pompanın kapakçıkları da süperiletgenden yapılacak ve kapakçıklar içeriye kapalı olduğu zaman manyetik alan geçirmeyecek şekilde olacaktır. İşte bu pompanın olduğu oda içinde hava olmadığı zaman, pompayı önce çekeriz. sonra ittiğimizde, içinde hiçbirşey olmadığı halde itilememesi gerekir teorimize göre. Çünkü içeride deniz sıvısı bulunacak ve bu sıvı dışarıya çıkamayacaktır. Böylece pompayı itemeyeceğiz. Diyelim ki bu deneyi yaptık ve pompa gerçekten bastırılamadı ve teorimiz ispatlandı. İşte bu sayfalarda verdiğimiz teorinin ispatı da tam böyle birşeydir. Ben teoriyi yazdım ve sonra deneyler yapılması gerekiyordu. Fakat deney yapacak fırsatım yoktu çünkü deneyi yapmak için gerekli şeylerim bulunmuyordu. Sonra güneşin manyetik alanının güneş yüzeyine dik olduğunu öğrendim. Bu ise deneyler zaten yapılmış demekti benim için. Sanki teorimiz bulunmuş da sonra söylediğim deney yapılmış gibi oldu. Güneşin manyetik alanı da tam teorinin söylediği gibi çıktığından teori ispatlandı. Yani deneyleri yapıldı ve doğru çıktı diyebiliriz teori. Biz çünkü güneşin manyetik alanına uygun bir teori geliştirmedik. Fakat uygun aynısı çıktı. Benim için aynı şeydir çünkü önce teoriyi buldum sonra güneşin manyetik alanını buldum. diyelim ki güneşin manyetik alanı gibi bir deney yapsaydık da teoriyi doğrulasaydı aynı şey olacaktı. Şöyle diyecektik, deneyi yaptık teorinin dedikleri çıktı başka birşey değil. Zaten de benim için de aynen öyle oldu. Güneşin manyetik alanı teoriyi ispatladı. Böylece teori doğrulandı. Bundan dolayı bu sayfada ve teorinin 4 defa yanlışlanması başlıklı sayfada yazılanlar ispattır. Teori doğrulanmıştır.                                                                                


                                                                      TEORİNİN KISACA İSPATI                                                               
                                Güneş dönerken, ekvatorundan etrafa güneş yüzeyine dik parçacıklar atar. aynı zamanda manyetik alanı da böyle ekvatoruna dik birşekilde güneş yüzeyinde başlar. Bu manyetik alan teorimizde parçacıkları bilinmeyen bir sıvının fırlatılması olduğu için, güneş döndükçe çimleri sulayan döner makineler gibi bu sıvı uzayda ilerlemeli , şekli de spiral olmalıdır. Şimdi güneşin manyetik alanına bakıyoruz, şekli spiral şekilde. Tam dediğimize uygun oluyor. Yani temel parçacıkları bilinmeyen bir sıvı atıldığında güneşin ekvatorundan, sonuçta güneşin spiral şeklindeki manyetik alanını elde ediyoruz. Bu da teorimizi ispatlar. Eylemsizliği olan bir parçacık güneş ekvatorunda güneş yüzeyine dik bir şekilde güneşten atıllıyor.  Güneş de kendi etrafında döndüğü için bu parçacığı dümdüz gidiyor görmüyor da spiral şekline ilerliyor görüyor. Bu da hemen hemen güneşin manyetik alanını açıklıyor. Olayda spiral olması çok ilginç. bize göre bir spiral olması kesin. Bir de bakıyoruz ki güneşin manyetik alanı gerçekten de spiral şekilde. Bu da teorimizi ispatlıyor.
                                                                      
                                         Güneşin manyetik alannı sıvının akıntısıysa zamanla gezegenlerarası düzlemde güneş yüzeyine dik güneşten uzaklaşması gerekir. Gezegenlerarası düzleme yayılması gerekir. çünkü sıvı parçacılarınınn eylemsizliği vardır. Böylece spiral şekil oluşmalıdır. Parker spiralinin aynısıdır az bir farkla çünkü parker manyetik alanın nihai yönünü tahmin edememiştir. sonuçta teorimizle manyetik alan kavramının nasıl olup da yerdeğiştirdiği açıkça açıklanıyo. Geriye birtek şey kalıyor .  Manyetik alan yönü neden bir spiral yönündedir de güneşten atıldığı gibi dümdüz güneşten dışarı doğru güneş yüzeyine dik yönde değildir. Bunun açıklaması şudur ki sadece bizim teorimizde var. Güneşten atılan eylemsizliği olan herşey güneş etrafında bir spiral çizer. mesela güneş plazması güneş etrafında spiral çizerek güneşten uzaklaşır. Güneşten atılan elektronlar , protonlar güneşten uzaklaşırken aynı zamnda güneş etrafında sppiral çizerler. Bunlar üstelik spirali çizerken manyetik alan yolunu izlemezler. Buradan, güneşten atılan nötral parçacıkların da spiral çizebileceği ihtimali geliyor. önemli olan nötral maddeler fakat bunun bilgisine ulaşamadım. Bu teorimizdeki uzay sıvısı da aynı şekilde spiral çizerek güneşten uzaklaşmalıdır. Sıvı parçacıklarının ne olduğu bilinmiyor ama yüksüz ve kütlesizler. Tek bir sıvı parçacığının yönü spiralin yönü olacağından , çünkü güneşten atılan herşey spiral çizer,  manyetik alan dediğimiz şey spiral yönünde görülür. Bunun açıklaması da budur ve başka açıklayabilen bir teori de yoktur. Mesela parker , parker spiraliyle bu manyetik alanın nihai yerini açıklamıştır, gerçi o da tam doğru değildir ama, ama nihai yönünü açıklayan parker dahil herhangi bir teori ve açıklama yoktur                         
                       
                                      
                                                                                                                                             
                            alan şiddetleri değişik olmalıdır. Mesela dünyadan bakıldığında, güneşin manyetik alanı başka bir spiral şekilde görünür. dünyaya göre spiral daha açıktır. güneş döndüğünde spirali daha geride başlamış gibi görür. dünya ise güneşin dönmesinden dolayı ggüneş ekvatoruna göre olan fazladan sıvı hızını görmez. spiralin şekli değişiktir. Güneşe göre manyetik alanın şiddeti daha fazladır. dünyaya göre ise azdır. güneş etrafındaki spirali güneşe göre olan spirali sabit görürsek, dünya manyetik alan bu spiral sınırları içinde diyecektir fakat yönü spiral yönündde değildir diyecektir. çünkü dünyaya göre spiralin hareketi de manyetik alana bir şiddet ekler. Bu tür şeyler de vardır fakat bugüne kadar bilinmemektedir. Yani kişinin kendi hızına göre manyetik alan şiddetinin değiştiği bugün bilinmemektedir. Güneşe göre güneş etrafındaki spiral sabit  bir şekilde durmaktadır. Fakat dünyaya göre aşağıdan yukarıya doğru da hareket etmelidir bu spiral. 
                             Şu deneyi düşünün. Bir vakkum odasında bulunalım. Elimizde süperilettgendden yapılmış bir pompa bulunsun.  Bu pompanın bir girriş ve çıkış açıklığı bulunmasın. sadece bir piston. bu pistonun içinde bir manyetik vorteks bulunsun. Sonrra bu pompayı itelim. Bizim teorimize göre ve bugünkü  bilime göre pistonu dibe kadar itemeyiz. Çünkü dibe kadar itildiğinde, iç kısımdda bulunan manyetik vorteks süperiletgeenin içine giremeyeceği  için , pompayı ne kadar kuvvetlee itersek itelim sonuna kadar gidemez. Bu olay aslında süperiletgen levitasyon olayıdır. Yani pompayı ittiğimizde içerideki manyetik alan gidecek yer bulamadığından pompa belli bir miktaardan daha fazla itilemez. Bu durumu yüzük girdap teorisi için tasarlıyoruz. Burada bahsedilen manyetik girdap tabii ki süperiletgen maddeler içinde olan manyetik gürdap cinsinden değil, uzayda bulunan manyetik girdap cinsindendir. bizim teorimizde ise sonuçta içeride uzayy sıvısı bulunduğu için, dıştan itmemizin verdiği basınç, o uzay basıncından fazla olduğu sürece itebiliriz. dengelendiği anda artık itemiyoruz demektir. aynı süperiletgen levitasyon deneylerinde olan olay olur. mıknatısın süperiletgen üzerinde havada durmasının  yolu yoktur. Daha sonra bu manyetik alan vorteksi sonlandığında içeride sadece sıvı kalır. işte bizim teorimize göre pistonu yine itemeyiz. Ama klasik teoriye göre artık itebiliriz. işte bu kadar küçük bir deney bile teorimizi ispatlamaya ve çürütmeye yetecektir. Eğer deneyi yapabilen olursa memnun oluruz. FAkat bu deney yapılması zor deneydir, bütün pompa süperiletgenden yapılmış olmalı, içeriden dışarıya kulakçıklardan manyetik alan geçirmemelidir. Bu deney çok zordur ama kolay deneyler de vardır.