BİR PARÇACIĞIN PARÇACIK MI ANTİPARÇACIK MI OLDUĞU NASIL BELLİ OLUR
Yüzük girdap teorisine göre birtarafa dönen girdap parçacıkken diğer tarafa dönen parçacık antiparçacıktır. Fakat sadece dönüş değil dönerken yukarı aşağı hareket eder bir girdapta parçacıklar. Mesela bir girdapta sağa dönerken yukarı çıkarken parçacıklar, antiparçacığında bu parçacığın sola dönerken yukarı çıkarlar. Bu iki parçacığın manyetik alan yönü aynı olur. Fakat bir parçacık sağa dönerken eğer parçacığı ters çevirirsek bu sefer de sola döner. Fakat manyetik alan yönü de ters döner ve yine parçacık antiparçacık hangisi belli olur.
Buradaki çalışmamız antinötrinolardan anlaşılmıştır. ÇÜnkü antinötrinolar hareket ederken, çok hızlı hareket ettiklerinden dolayı manyetik alan yönleri geriye bakar. Bir parçacık saat yönünde dönerken aynı zamanda kenardan yukarıya, içeriden aşağıya parçacık hareketleri barındırır. Yani spin yönü saat yönü, merkezindeki manyetik alan aşağı yönlüdür. Bir antielektronun ise spin yönü saat yönünün tersidir ve manyetik alanı yine aşağı yönlüdür. Yani bu sayfanın düzleminde yüzük şeklinde bir elektron varsa manyetik alan yönü sayfanın içine doğrudur. Antielektronun da manyetik yönü aynıdır fakat o sayfa düzleminde saat yönünün tersine spin yapar. Tabii ki buna tam olarak spin denmez , sirkülasyon yapar.
Bugünün biliminde elektronun da pozitronun da aynı yöne spin yaptığı kabul edilir. Yüklerine göre manyetik alanları düşünüldüğünde spin yönlerine göre manyetik alan yönleri zıttır. Bu durum aynı görünmese de aslında bugünün bilimi elektron girdabını ters çevirmekte yani sayfa düzlemindeki elektronu alıp tersini koymakta ve pozitronla aynı spine getirmektedir. Biz de girdap teorisinde aynısını yaparsak, bu durumda tabii ki bir elektronun manyetik alan yönü bir pozitronun manyetik alan yönünün zıttıdır. Fakat yüzük girdap teorisine göre bu durumda yani bir elektronu ters çevirirsek ve bir pozitronlar yanyana koyarsak aralarında bir itme veya bir çekme olması tahmin edilmemektedir. Hatta bir elektronu ters çevirip diğerini düz çevirip sayfa düzlemine koyarsak bunlar birbirini itmez. Fakat bu durum açıklanamamış sadece paulinin dışlama ilkesi adı verilmiş şekilde quantum fiziğinde de vardır. Ayrıca süperiletgen içinde de bu durum olmaktadır. Bu durumdaki iki elektron eğer quantum fiziğinde zıt oryantasyonda olmasaydı da herhangi bir oryantasyonda olsaydı tesadüf olabilirdi, fakat tam yüzük girdap teorisinde olduğu gibi o teoride de bir elektronun spini diğer elektronun spininin tersi olarak yanyana birbirlerini itmeden dururlar. Bu sebeple bu durum tesadüfi değildir. Kuantum fiziği bu durumu bulmuş fakat açıklayamamıştır, yüzük girdap teorisi bu durumu sadece atom etrfafında ve süperiletgenlerde değil heryerde bulmuş ve de açıklamıştır. Bunu kısaca şöyle ifade edebiliriz: Bir elektron diğerini yüzde elli ihtimalle iter. Diğer yüzde elli ihtimalle arada bir itim bulunmaz.
Bir parçacık bir manyetik alana girdiğinde ona parçacığın manyetik alan yönü paralel olur.Çok küçük manyetik alanlarda bunun olmayacağını tahmin ediyoruz. Fakat şiddetli manyetik alanlarda bu olur. Bu durumda çok hızlı parçacıklar etraflarında gördükleri manyetik alana aynı şekilde manyetik alanlarını paralel yaparlar. Bu sadece bu teori açıklamaktadır. Bir antinötrino herzaman çok hızlı hareket ederken, spin yönü geriye bakar. Antiparçacıkların spin yönüyle manyetik alan yönü aynı olduğundan bunun sebebini bulmak çok kolaydır çünkü geriye doğru bir manyetik alan görür ve manyetik alan yönünü o yöne çevirir. böylece spin yönü hep geriye bakar. SAdece bu kadar değildir, bir de nötrino davranışı var. Nötrinolar da tam yüzük girdap teorisinin olması gerektiğini söylediği gibi , nötrinoların spin yönü manyetik alan yönlerinin zıddı olduğu için herzaman manyetik alan yönleri geride kalacak şekilde harket etmek zorundadırlar, bu durumda spin yönleri herzaman ileriye bakar. Bu durum wikipedia da ingilizce bilenler için aşağıdaki gibi anlatılmaktadır.
Antineutrinos[edit]
Antineutrinos are the antiparticles of neutrinos, which are neutral particles produced in nuclear beta decay. These are emitted during beta particle emissions, when a neutron turns into a proton. They have a spin of ½, and are part of the lepton family of particles. The antineutrinos observed so far all have right-handed helicity (i.e. only one of the two possible spin states has ever been seen), while the neutrinos are left-handed. Antineutrinos, like neutrinos, interact with other matter only through the gravitational and weak forces, making them very difficult to detect experimentally. Neutrino oscillation experiments indicate that antineutrinos have mass, but beta decay experiments constrain that mass to be very small. A neutrino-antineutrino interaction has been suggested in attempts to form a composite photon with the neutrino theory of light.
Because antineutrinos and neutrinos are neutral particles it is possible that they are actually the same particle. Particles which have this property are known as Majorana particles. If neutrinos are indeed Majorana particles then the neutrinoless double beta decay, as well as a range of other lepton number violating phenomena, are allowed. Several experiments have been proposed to search for this process.
Researchers around the world have begun to investigate the possibility of using antineutrinos for reactor monitoring in the context of preventing the proliferation of nuclear weapons.[25][26][27]
Antineutrinos were first detected as a result of their interaction with protons in a large tank of water. This was installed next to a nuclear reactor as a controllable source of the antineutrinos. (See: Cowan–Reines neutrino experiment)
En.wikipedia.org/wiki/neutrino
