Girdap teorisi çok çetin şekillerde yanlışlanmıştır(en azından teori yanlışlandı zannedilmiştir). Yanlışlayanlar teoriyi anında bırakıp gidiyordu. fakat gözden kaçırdıkları birşey olduğunu görüyordum ve hala doğru olabilir diyordum. bir yanlışlamada teorinin doğru olma ihtimali katrilyonda bire düşmüştü. Teori bitmişti ve o noktadan sonra doğru çıkamazdı. Fakat bu durumun anlaşılması iki ay sürdü. Yanlışlayanlar teoriyi anında bıraktığı için ben tek başıma çalışmak zorunda kalıyordum. Benimle dalga geçmelerine ramak kalıyordu. Ayrıca yanlışlamalara yollarnıı ben açtım. yani yanlışlama meydana gelince insanlara soruyordum. bir tek kişi dahi teori doğru olabilir demedi. Fakat sonunda teori doğru çıkmıştı ve yanlışlayanların yanlışlamaları yanlış çıkmıştı.  özellikle güneşin gezegenlerarası manyetik alanıyla ilgili yanlışlamalar gerçekten çok çetindi. Bilinen bilime göre tabii ki bildiği kadar teoriyi yanlışlayanlar , daha teoriyi anlamadan tafra yaıpıyorlardı, çünkü onlara göre teori kesin yanlıştı. Yanlışlamaların üzerine giden kişi bendim. Bazı yanlışlamaları da yapan bizzat bendim. Çünkü teoriyi bilenler nerede yanlışlanacağını bilemiyordu. bu sebeple ben yanlışlayıp sonucunu başka insanlara söylüyordum. Bu söylediğim kişiler tereddütsüz teoriyi yanlış biliyorlardı. Zaten esir gibi bir uzayı dolduran sıvı olduğu için teoriyi ilk bakışta kabul etmeyenlerin olması doğal sayılabilinir. Aslında esir teorisiyle özel rölativite teorisinin çeliştiği ortadadır. Eğer bu da yanlışlama kabul edilebilinirse bu durumda girdap teorisi daha doğmadan biter. Burada benim teoriyi kabul etmem değil kuvvetli inanmam çok yararlı oldu. ben şu anda özel rölativite teorisini kabul ediyorum, kendi teorime ise inanıyorum. Eğer inanmasaydım teori bu noktalara gelemezdi, bu iyi oldu. Oysa ki normal bir bilimadamı teoriye inanmayı değil kabul edip etmemeyi daha normal görür. Fakat teoriye kuvvetli inandığım için teori buralara geldi, fizikteki herşeyi açıklayan başka bir teori yoktur. Mesela Einstein'ın özel rölativite teorisinin iki elektronun yanyana durmasını açıklayabileceğini sanmam, oysa ki bu teori açıklıyor hatta kuantum fiziği dahi bunu öngördüğü halde açıklayamamış ancak bir prensip olarak kabul etmiştir. Pauli'nin dışlama prensibi.
                            Teori daha bulunduğu anda yanlışlanabileceği birçok ortam oldu. mesela ben fizik bölümü okuduğumdan ayrıca Atatürk fen lisesi mezunu olduğumdan fizikle ilgili biraz bilgim vardı. Fakat bazı şeyler imkansızdı mesela bir girdabın milyarlarca yıl boyunca devam etmesi sökonusuydu, oysa böyle birşey hiç yoktu. ayrıca yüzük şeklinde girdapın etrafındaki sıvı akınısı tam elektronun manyetik alanı şeklinde olmalıydı. Bu durum da teoriyi yanlışlayabilecek potansiyele sahipti. Yüzük girdaplar zaten bulunabileceğinden bu zaten biliniyor olmalıydı ve teoriyi o anda daha başlangıçta bitirebilirdi. Ondan da daha önemlisi halka şeklinde girdaplar olabilmeliydi ki bu teori yanlışsa büyük bir yanlış olmalıydı. Yani halka şeklinde girdapla bana göre ne duyulmuş ne görülmüş birşey değildi. Daha da ilerisi bu girdaplar manyetik girdaplar olmalıydı yani manyetik alan çizgileri sıvının akıntı çizgileriymiş gibi manyetik girdaplar bulunmalıydı bu da tamamen imkansızdı. Bilimin ne kadar ilerlediğini bildiğim için bütün bunların zaten bilimadamları tarafından bulunmuş olmaları gerekiyordu ve varsa mutlaka bulunmuş olmalıydılar. Eğer ki bulunmamışlarsa bugünkü bilim bunu bulacağından dolayı benim teorim yanlışlanıyordu çünkü o zaman yoktu onlar. Bu sebepten dolayı internette bütün bunları araştırdım ve hepsi var ve doğru çıktı. oysa olabildiği halde daha bulunamamış olsalardı ben teoriyi bırakacaktım. Ve bütün bu kökten yanlışlamaların hiçbiri olmadı çünkü bütün bunlar teorinin direk olarak postulatlarını vurduğundan teori yanlış çıkacaktı. Fakat inanılmaz bir şekilde hepsi doğru çıktı. 
                            Şu resimlere bir bakın.



                                     Bu resimdeki deneyde sıvı içine bir küre konuluyor ve küre döndürülüyor. Bu durumda kürenin ekvatorundan dışarıya doğru hızla sıvı atılıyor resimlerden belli olduğu gibi. bu durum bana dev halkalı gezegenleri hatırlattı. onlarda da böyle birşey olmalı dedim. Bu gezegenlerin içlerinde katı esir küreleri bulunması gerekiyordu ve böylece ekvatorlarından aynı bu şekilde esir fırlatmaları gerekiyordu. Fakat bu durumda esirin akıntısı manyetik alan olduğundan dev gezegenlerin ekvatorlarından halkalarına kadar bir düzlem içinde manyetik alan olmalıydı. Fakat halkaların da ekvator düzleminde olması tesadüf olamazdı. Bu manyetik alan en son halkaya kadar devam etmeliydi. Bu durum jupiter, satürn , üranüs ve neptün için geçerliydi. Bunu acaba NASA tespit etmişmdiir diye google ile aradığımda tam aynı manyetik alanın olduğunu gördüm. NASA bunu en çok araştırdığı (o zaman için ) jupiter gezegeninde bulmuştu. Şimdi nasadan diğer gezegenlerle ilgili bilgi istiyorum ama vermiyorlar. tabii ki sadece satürn için bunu bulmuş olabilirler fakat o da iyi olurdu. bu durum girdap teorisine göre şu şekilde delillendirilebilinir. jupiter gezegeninin kuzeyinden sıvı atılıp güneyinden sıvı alındığı için ve bu sıvı sıkıştırlamayacağı için ve bu sıvı illa ki biryere gideceği için ve ayrıca jupiterin global manyetik alanı halka manyetik alanının etrafından dolandığı için bu halka manyetik alanının şiddetine 2a dersek, jupiterin güney manyetik alanına b dersek jupiterin kuzey manyetik alanı b-3a şiddetinde olur. Yani jupiterin güney manyetik alanı kuzey manyetik alanından fazladır.
                                                               SON DURUM 
                                     Daha sonraları NASA sitelerinde gördüğüm kadarıyla satürn de böyle bir halka manyetik alanı bulunmadığını anladım. Bu benim için sürprizdi, olmasını bekliyordum, çünkü halkalar bu manyetik alan sebebiyle oluşmuş ve korunmuş olmalıydılar. Fakat bu durum biraz yukarıda bahsettiğim teoriyi tam çökerteceği anda bir bilgi duydum, satürn'ün halkaraları kararsızdı. Jupiter'in halkaları gibi sabit değildi. Bu durum herşeyi açıkladı, satürn'ün bu manyetik alanı geçmişte vardı ve artık sonlanmıştı, ve bu sebelerle halkalar normal olarak kararsız duruma geçmişlerdi. Bu durumda iki öngörü daha vardır, üranüs ve neptün'ün halkaları olduğundan onlarda da bu manyetik alan bulunmalıdır, eğer bu manyetik alanları yokska onların da halkaları kararsızdır. Fakat bence onların halkaları kararsız değildir ve iç halkadan dış halkaya doğru bir manyetik alan bulunmak zorundadır. işin ilginç tarafı benim öngörümde bu manyeti alan gezegenin ekvaror noktalarından başlamalıydı, jupiterde tam aynısı bulundu. Bu akışkanlar mekaniğiyle ilgilidir ve bence bu alt teori doğrudur. yani halka girdap teorisinin alt teorisidir ve doğru olması gerekir.