Girdap teorisinin hesaplamaları sonunda iki manyetik girdap uzayda aynı tarafa dönüyorlarsa birbirlerini itmeliler, zır taraflara dönüyorlarsa birbirlerini çekmeliler. Fakat bu zıt tarafa dönme antigirdapla olmalı çünkü bir girdabı alıp ters çevirirseniz de diğerine göre zıt tarafa döner, fakat bu durumda herhangi bir çekme ve itme kalmaz. Antigirdapla girdap birbirini çekerler. Ve biraraya geldiklerine sıvı girdabı olduklarının ispatı olarak birbirlerini yoketmeleri ve geriye enerji açığa çıkarmaları gerekir. Eğer bu dediğimiz doğru çıkarsa yüzük girdap teorisi ispatlanacaktı. Bununu için manyetik girdapların oluştuğunu önce öğrendik, sonra da süperiletgenlerde girdap antigirdap davranışının zaten incelenmiş olduğunu öğrendik. Bu incelemelerin bilgilerine ulaşmaya çalıştık ki teorimiz doğru mu yanlış mı ortaya çıksın. Manyetik girdapları süperiletgenlerde inceledik. Süperiletgenlerde zıt tarafa dönen girdaplar, yani bir girdapla bir antigirdap birbirini itiyor ve aynı tarafa dönenler birbirini çekiyor. Zıt tarafa dönen girdaplar da biraraya geldiklerinde birbirlerini yokediyorlar. Buraya kadar teorimizi doğruluyor. Fakat iki çeşit daha süperiletgen var birinci tip 1 süperiletgenler ikincisi de tip 1.5 süperiletgenler. onlarda sorun çıkıyor çünkü onlarda da bir girdap bir antigirdabı çekiyor ve birbirlerini yokediyorlar. Buraya kadar yine  teorimizi doğruluyor. Fakat aynı tarafa dönen girdaplar tip1 süperiletgende birbirini çekiyor. Bu durumun açıklaması nedir bilmiyorum. Ayrıca tip 1.5 süperiletgende aynı tarafa dönen girdaplar birbirlerini ittiği halde, uzaklaştıklarında bir çekim oluyor aralarında. Bunun da açıklaması nedir bilmiyoruz.  
                                 Bizim aldığımız formülasyonda uzayı dolduran sıvı incelenmiştir. Biz bu formulasyonu kendimiz çıkarmadık önce kitapları incleyip yeterli bilgileri toplamaya çalışırken Orta Doğu Teknik Üniversitesi kütüphanesinde Türkçe bir kitap bulduk. Çünkü mesela okyanustaki sıvıların incelenmesi veya hava girdapları ve akıntılarının incelenmesi hiçbir işimize yaramıyordu.  O anda biz de atlas okyanusunun sıvı mekaniğiyle uzayı dolduran sıvı mekaniğinin farklı olabileceğini düşünememiştik. Sonuçta yazarını ve çevirmeninin adını unuttuğum bu kitapta sürpriz bir şekilde bütün uzayı dolduran bir sıvının mekaniği incelenmişti. Fakat yazarın yüzük girdap teorisinden tabii ki haberi yoktu bu sebeple bu sıvıdaki girdapların atomlarının olduğu  ortamlardaki mekanik incelenmemişti. dolayısıyla süperiletgenlerin içerisinde bu sıvının süpersıvı fazda olduğunu bugün hala bilen yoktur. Eğer ki süperiletgenlerdeki gariplikler olmasa yüzük girdap teorisi nasıl yanlış olurdu bilemiyorum. Fakat mesela tip 2 süperiletgenlerde girdaplar birbirini ittiği halde üçgen yapıda kristal oluşturuyorlar bu durum da girdapların süperiletgen çeperler tarafından itildiğini gösteriyor. Yoksa girdaplar birbirinden uzaklaşıp kenardan dışarı çıkarak yokolmalıydı. Çünkü dış ortamda sıvı süpersıvı fazda deği. Fakat burada girdapların birbirini çekip itmesi dahi bizim teorimiz dışında kolay kolay tahmin edilemez, en azından bizler uzayı dolduran sıvı daha önce incelendiği için girdapların antigirdapları çekip yokettiğini biliyorduk. Bu durumda tip 1, tip2 ve tip 3 süperiletgende tam olarak böyledir. Fakat aynı yönde dönen girdapları ele aldığımızda tip1 ve tip 2 süperiletgenler beklemediğimiz sonuçlar vermektedir. Bu durum yüzük girdap teorisinin nasıl bir sorunu olur bilemiyoruz. Bu durumda bir fizikçinin bütün uzayı dolduran bir sıvının içindeki küçük bir hacimdeki sıvnın süpersıvı faza geçtiğindeki girdap dinamiğini incelemesi gerekiyor. Fakat bilgiler sınırlı olabileceğinden bunun yapılabilmesi sorun teşkil edebilir ve bugünkü bilgilerimizle mümkün olmayabilir. 
                             Burada bir sorun da şu ki, süperiletgenler içindeki süper uzay sıvısının dışındaki uzay sıvısına bir basınç yaptığı meçhuldür. Sanki katı gibi davranması ve sadece dışındaki basınca karşılık vermesi mümkündür. çünkü süperiletgenin içindeki süpersıvı hariç diğer bütün dıştaki uzay sıvısı yokolsa, bu süpersıvı dışarıya akmaz gibi görünüyor. Bu durum ya süpersıvının kendi kendisini çekmesinden, ya da süperiletgen atom ve moleküllerinin ve içindeki parçacıkların süpersıvıyı kuvvetli bir şekilde çekmesinden kaynaklansa gerektir. Bu durumda ikinci şık kolaylıkla çürütülebilinir çünkü eğer atomlar sıvıyı çekmeseydi de sıvı kendi kendisini çekseydi bu durumda süperiletgen malzeme hareket ettiğinde içindeki sıvı hareket etmez olduğu yerde dururdu. Bunun olmadığı süperiletgen hareket edince girdaplara kadar sıvının da süperiletgen maddeyle beraber hareket ettiği aşikardır. Demek ki atomlar ve parçacıklar süpersıvıyı çekmektedir. Onların dışarıya kaçmalarına izin vermemektedir. MAnyetik alanı çok yüksek bir yüzdeyle geçiren maddeler hariç, diğer her maddede de atomların uzay sıvısını az da olsa çekmesi de gerekmektedir. 
                         YÜZÜK GİRDAP TEORİSİNİN DAHA BÜYÜK BİR SORUNU
                        Bu ikinci sorun çok daha çetin bir sorundur. Fakat inanın ki teori bundan çok daha zor sorunları atlatmıştır, eğer ben teoriye bu kadar inanmasaydım hiçkimse bu teori üzerinde çalışmazdı. Zaten de bilen bilimadamları sayısı az. Bu son kalan sorun şu ki bilindiği gibi dünya güneş etrafında dönmektedir. Dünyadan uzay ajansları uzaya gemiler göndermektedirler, bunların hızlarını yeteri kadar yüksek kabul edersek, bu gemiler ilerlerken gittikleri yönün tam tersi yönünde yeni bir manyetik alan hissetmelilerdi. burada dünyanın dönüş yönünün tersine değil, tam dünyanın güneş etrafında dönme yönünde atılanlar daha yüksek ihtimalle bu manyetik alanı hissetmeliydiler. Tabii bu manyetk alanı direk hissedemeseler de güneşin gezegenlerararsı manyetik alnının yönünü biraz değişik ölçmeleri gerekecekti. Bu büyük sorunu biraz şu hafifletiyor ki dünyanın güneş etrafında dönme hızının hissettirdiği geriye doğru olan manyetik alan, spiral şeklinde olan güneşin dünya yakınındaki manyetik akıntı hızından çok daha düşükse bu durum ise girdap teorisini yanlışlamaz, sadece ölçülemeyecek kadar küçük bir açı farkına denkgelir. Yani böyle bir uzay gemisine bir pusula koyarsak, pusula o kadar az yön değiştirir ki bu farkedilemez. 
                             BU 2. SORUNUN ÖNEMSİZLEŞMESİ
                        Bu son paragrafta yazdığım devamlı değişen gelişen bu teoride biraz da yanlış çıktı sonradan. çünkü dünya etrafındaki spiral manyetik alanın yönü 45 derece olarak ölçülmüştür. Bunu ölçen uzay araçları büyük ihtimalle dünya ile beraber bir hıza sahiplerdi, Bu durumda ise dünyanın güneş etrafında dönme yönünde ileriye atılan uzay aracı yine yaklaşık 45 dereceyi vermeli. Asıl teoriyi yanlışlayacak ölçümü ise dünya ile beraber hiç dönmeyen , yani güneş etrafında dünya uzaklığında bulunup, ancak güneş etrafında dönmeyen duran bir uzay aracı sağlıklı bilgi verebilir. böyle bir uzay aracının 45 dereceden daha büyük bir değer vermesi durumunda girdap teorisi doğru çıkar. Fakat uzay araçlarıyla ilgili fazla bir bilgim yok. Böyle bir uzay aracı gönderilmiş olmayabilir. ayrıca dünya yakınında güneşin bu manyetik alanı çok şiddetli ise eğer yani hızı çok fazla ise sıvının, bu durumda o uzay aracı da bir açı değişimi yakalayamayabilir. 
                     Bu durumda teorik olarak güneşin manyetik alanı güneşten dünyaya doğru bir açıyla olduğunda, dünyanın dönme yönünde öyle bir uzay aracı hızlandırırsak, bu uzay aracına göre güneşin manyetik alanı açı değştirmeye başlar, en son öyle bir hız vardır ki uzay aracı bu manyetik alan yönünü güneşten tam kendine doğru dümdüz görür.